Meestal is de dood van een opa of oma je eerste kennismaking met de dood. Dan is er je eigen verdriet, maar ook het verdriet van je ouders. Dat wil je niet erger maken. Net zoals onze ouders ons willen beschermen, ga je nu ook je ouders beschermen. Maar als er iemand sterft, moet je eerlijk zijn over je gevoelens. Als een van je ouders sterft is dat zo'n beetje de moeilijkste gebeurtenis om te verwerken. Je kunt er niets aan doen om het te veranderen, maar zoek wel hulp.

Wat is rouw?

Als je gaat rouwen, gaan je gedachten in het begin bijna alleen over degene die je kwijt bent geraakt en kunnen je gevoelens je soms overspoelen. Verdriet, boosheid en angst zijn heel normale gevoelens als je rouwt. Je mist degene die je verloren hebt en je kunt rouw vergelijken met een reis die je gaat maken zonder precies te weten waarheen. Het is een zoektocht in je gevoelens. Het is helemaal niet gek als je daarbij hulp vraagt want je kunt wel een steuntje in je rug gebruiken.

Vaak proberen mensen om je heen je op te beuren en geven ze je adviezen. Soms heb je daar iets aan en soms ook niet. Het is goed om te onthouden dat mensen het goed bedoelen.

Vraag hulp en steun als je het moeilijk vindt om alleen te doen of om je eigen gevoelens te begrijpen. Als iemand die je vertrouwt naar je luistert, helpt dat vaak om weer verder te kunnen.

Terwijl je verdrietig bent of boos of bang, helpt het om fijne herinneringen op te halen aan degene die je mist. Zo geef je degene om wie je rouwt een nieuwe plek in je hart en dat kan het verdriet verzachten.